از دیدگاه مولانا،راز افسردگی، دل مردگی و در نهایت، فرسودگی روح و روان انسان ها،فقدان عشق در زندگی است. همه ی شادی های کاذب و لذت های دنیوی حجاب خطرناکی برای فراموش کردن و غافل شدن از نیروی عشق حقیقی است. اما اگر عشق در زندگی انسان نورافشانی کند و جولانگاه دل و ذهن از آن تغذیه شود همه ی جهان هستی و هستی جهان در نزد آدمی جلوه ی شور و نشاط می شود.

در حقیقت، جاذبه ی عشق، وجود آدمی را به تلاش و تکاپوی دائمی وادار می کند به طوری که رنگ سستی، خستگی،افسردگی، بی حوصلگی و بی رمقی از عالم درون و برون رخت بر خواهد بست.

نیروی محرکه ی انسان و منبع جوشش و کوشش او برای حرکت به سوی پیشرفت و کمال و آزادی، نیروی عشق است.

دور گردون ها، ز موج عشق دان

گر نبودی عشق، بفسردی جهان

کی جمادی محو گشتی، در نبات

کی فدای روح گشتی، نامیات

منبع: کتاب عشق درمانی/ دکتر عبدالعظیم کریمی/ ص220