مجله سایکالوژی:

به نظر شما، جذاب ترین مرد در دنیا کیست؟ ما دیوید بکهام را انتخاب کردیم. اما چرا؟ کیتی ریگان{1} علت علاقه به بکهام را می گوید.

دیوید: «دهه 1990 است و من در مدرسه هنر تئاترلاین (Laine) در شهر سوری(Surrey) یک دانش آموز هستم. در کلاسمون، یک ویکتوریا آدامز خاص وجود دارد. او دختری زیبا و 16 ساله از هرتفوردشیر است که فکر می کند"من دچار اختلال روانی هستم".

خاطره ای که از او دارم برای زمانی است که من مدرسه را ترک کردم تا یک نویسنده شوم و او مدرسه را ترک کرد تا عضو گروه موسیقی اسپایس گرل (Spice girls) شود.»

 پس از 8 سال، ویکی به اوج شهرت خود (با لقب پوش اسپایس )رسید و با ستاره منچستر یونایتد دیوید بکهام رابطه برقرار کرد.

دیوید از او خواستگاری کرد و آنها ازدواج کردند و اولین فرزند خود را نیز با نام بروکلین به دنیا آوردند. آنها در برنامه دا علی جی (Da Ali G) ظاهر شدند که در آنجا از دیوید پرسیده شد که "از چند نفر از اعضای گروه اسپایس گرلز((Spice girlsجواب منفی شنیدی تا زمانی که ویکتوریا به تو جواب مثبت داد؟

او جواب داد: «هیچ. او تنها کسی بود که من خواستم.» به نظر من، این واقعیت که بکهام، ویکتوریا را انتخاب کرد علی رغم اینکه تمام دختران زیبای دیگر به پای او می افتادند (چرا که او هر چیزی که باید یک مرد می داشت را داشت از جمله موفقیت فردی، کمپین های تبلیغاتی، استعداد ذاتی) این مطلب را می رساند که بکهام یک مرد خانواده دوست و عادی است بجز اینکه واقعا تلاش فراوانی می کند تا بهترین باشد.

او 52 میلیون فالوور اینستاگرام و کلی جایزه خاص دارد. شخصیت سال بی بی سی اسپورت، جایزه یک عمر دستاورد ورزشی؛ برترین جوایز ملی، جایزه افتخار ملی از سوی ملکه برای خدمات او به فوتبال و در سال 2015، مجله مردم او را به عنوان "جذاب ترین مرد زنده" انتخاب کرد. مشخص است که او جذاب است، اما دلایل مختلفی برای این مساله وجود دارد. در اینجا، در دفتر سایکولوژی، ما دیوید بکهام را بعنوان جذاب ترین مرد انتخاب کردیم. افسون و جذابیت در یک معنای کلی را می توان توانایی جذب مردم دانست که در وی هست. اما دقیقا چه عامل یا عواملی باید باشد تا دیوید بکهام به یک ابرستاره جهانی تبدیل شود؟

خانواده در درجه اول

همه ما مردانی را که زن و بچه های خود را دوست دارند، دوست می داریم. برای همه ما قابل احترام است که می بینیم برخی از افراد، دیگران را در زندگی خود، مقدم می دارند، حال اگر کسی مثل دیوید، مسائل و فعالیت های زیادی نیز در زندگی دارد و باز هم خانواده خود را در درجه اول قرار می دهد، احترام ما به او مضاعف می شود. بکهام چنان مشهور است که رانندگان تاکسی در بمبئی او را می شناسند، و با این حال، هر روز، خود صبحانه بچه هایش را درست می کند، کارهای مدرسه شان را انجام می دهد و بازی های فوتبال شان را می بیند. پس وقتی که او می گوید یکی از کارهای موردعلاقه او تماشای کارتون "فروزن" با دختر 5 ساله اش هارپر است، ما باور می کنیم. بصورت مشابه، ما تصاویر دیوید را بهمراه ویکتوریا در بازی فوتبال آمریکایی، یا سالن مد یا در تبلیغات عطر می بینیم و داستان عشقی آنها را باور می کنیم. دیوید در مورد ویکتوریا می گوید، "من خیلی به او افتخار می کنم. او از یک خواننده پاپ در بزرگترین گروه دخترانه در دنیا به یک طراح لباس محترم تبدیل شده است که می دانم کار خیلی سختی است. و او یک مادر عالی است و همیشه مثل پروانه به دور بچه ها می چرخد".

ما نیز بکهام را دوست می داریم چرا که او این مفهوم را که مردم تنها چیزی هستند که اهمیت دارند درک کرده است.

دیوید: «در حرفه من، چیزهای زیادی وجود دارد که به آنها رسیده ام، اما مهم ترین و بزرگترین دستاورد من، خانواده من است. چیزی که مهم است این است که یک پدر خوب باشم و یک همسر خوب.» او از بیان این طور جملات ابایی ندارد. مگر می شود پست اینستاگرامی او برای تولد 42 سالگی ویکتوریا را فراموش کرد؟ او زیر یک عکس دو نفره شان نوشت: "بیشتر دوستت دارم" و در متن پست نوشـت: " روز تولد این خانم زیبا و عاشق را تبریک می گویم. در 42 سالی که عمر کردی و افتخارات فراوانی کسب کردی انگار تازه در حال شروع کردنی و من عاشق تو."

کیتی ریگان: «من نحوه ابراز علاقه او را دوست دارم.» دیوید می گوید:« ایده تاتو کردن پس از تولد بروکلین به سرم زد. در نهایت، تصمیم گرفتم که تاتو من چی باشد. تاتوی من، تمام افراد در زندگی من خواهند بود، یعنی زنم و کودکانم، که همیشه با من بودند.»

به یاد داشتن ریشه ها

ممکن است فکر کنید با این حجم از شهرت و ثروت، او خیلی وقت است که نقطه شروع خود را فراموش کرده است. زمانی که او تنها پسر یک تعمیراتی گاز از شرق لندن (لیتون استون) بود و شب ها برای تمرین فوتبال با دوستانش از بالای فنس ها وارد زمین بازی می شد.

پدر و مادرم خیلی سخت گیر بودند. بیشتر بر اخلاقیات تاکید می کردند و من نیز سعی میکردم با بچه های دیگر در این مورد صحبت کنم. از من پرسیده شد که چه توصیه ای به پسرهای خودم در مورد زنان می دهم، و من چیزی را گفتم که پدربزرگم همیشه می گفت، " با همه با احترام برخورد کن، با همه مانند یک جنتلمن برخورد کن، خصوصا با زنان".

تد و ساندرا بکهام به پسر خود معنای کار سخت را آموختند، و او این روند را با بچه های خود ادامه داد (بروکلین برای کسب پول توجیبی خود در یک کافی شاپ در لندن کار کرده است). یکی از نکات دیگر که موجب جذابیت بکهام شده است همین مساله است: هیچ چیز به سادگی برای او مهیا نشده است.

دیوید:« به یاد دارم که 13 سالم بود و می دیدم که مادرم از سه کودک مراقبت می کند، سپس تا ساعت 11 شب کار می کرد و مو کوتاه می کرد. پدرم از ساعت 6 صبح بیرون می رفت و شب هنگام با دستان سیاه و چرکین به خانه بر می گشت. آنها اخلاق کاری را در من نهادینه کردند و من نیز به دنبال همین کارم.»

بارها ثابت شده است که بکهام یک فرد مودب، با استعداد و بااخلاق است. درست رفتار کردن برای او خیلی مهم است- چیزی که در افرادی به این شهرت خیلی کمیاب است.

دیوید: «خیلی مهم است که با مردم از هر قشری، چنان برخورد کنی که باید.»

نظر متواضعانه او

اگر کسی مغرور باشد، یک روزی محبوبیت خود را از دست می دهد. این واقعیت که دیوید، یک شخص مودب و فروتن است چیزی است که او را خیلی جذاب تر می کند. به این سوال جاناتان راس و پاسخ دیوید دقت کنید: " می دانید که خیلی جذاب هستید؟" گاهی مادر این مساله را به من می گوید".

دیوید که مردی پر از استعداد است، گاهی خیلی راحت دستان خود را به نشانه تسلیم بالا می آورد و می گوید که در یک زمینه خاص تخصص ندارد. مثلا، در مصاحبه با سوسانا رید در برنامه "صبح بخیر بریتانیا"، او مکررا بیان داشت که بازیگر خیلی خوبی نیست و ریکی در فیلم "شوالیه های میزگرد" به او خیلی کمک کرده است یا گاهی او علی رغم تخصص خود، از مارک گوچی تعریف و تمجید کرده است. دیوید کسی است که بازی خود را می کند و قدرت خود را به نمایش می گذارد اما به دیگران نیز مجال بروز استعدادها را می دهد.

با این حال، از او هم انتقاد می شود. بکهام پس از حذف فاجعه آمیز از جام جهانی 1998 تبدیل به سمبل نفرت ملی شد. یک فرد ضعیف هیچ وقت نمی توانست از آن سیل انتقادات نجات یابد و مجددا روی پای خود بایستد اما او از این واقعه بعنوان یک تجربه آموختنی استفاده کرد و پس از آن دائما ویدیوهای ارسال ها و ضربه کاشته های خود را می دیدید تا با تمرین، آنها را بی نقص کند.

کار خیر

"هر کاری که می کنم، سعی میکنم بهترین باشم" و انصافا او بصورت کلی این شعار را به واقعیت تبدیل کرده است. گاهی فراموشمان می شود که او یکی از بهترین فوتبالیست های دوران خود بوده است. و در سن 17 سالگی و در سال 1992 اولین موفقیت خود را با منچستریونایتد جشن گرفت، او بهمراه منچستر شش بار قهرمان لیگ جزیره و دو بار قهرمان جام حذفی شد، شش سال کاپیتان انگلستان بود. اینطور احساس می شود که هر کاری که او می کند، او از توان خود کم نمی گذارد از جمله در طراحی شلوارها (او مدل H & M را خلق و تبدیل به یک مدل کرد) و کار برای خیریه. او واقعا نسبت به کار خیر اهمیت می دهد. او از سال 2005 سفیر یونیسف بوده است و در سال 2015 صندوق دیوید بکهام یونیسف را راه اندازی کرد تا از کودکان در معرض خطر در سرتاسر دنیا حمایت کند.

در ژانویه 2016، او جایزه رهبری انسان دوستانه دنی کی (Danny Kaye) را برای پروژه های انسان دوستانه خود برنده شد و اعلام کرد که پس از خانواده اش، اولویت او کار برای یونیسف می باشد. در سال 2013 پس از گردباد عظیم به فیلیپین سفری داشت، و گفت: «بسیار تاسف بار است این وضعیت، وقتی در مورد آن صحبت می کنم، احساسی می شوم و حرف هایم قطع می شود.»

پیشرفت کردن با افزایش سن

نمی توان این واقعیت را انکار کرد که بکهام خیلی خوش تیپ است که همین عامل در جذاب بودن وی تاثیر بسزایی دارد. بسیاری از ما وقتی عکس های آدیداس و جیور جیور آرمانی وی را می بینیم، یا همین لباس های H & M که اخیرا وارد بازار شده است، جذب او می شویم. اما وقتی فکر می کنید که او در 40 سالگی خود قرار دارد و نمی تواند دیگر جذاب باشد، به این نتیجه می رسید که این جمله خیلی هم صحیح نیست. اندام و اجزای صورت او با افزایش سن، خوب باقی مانده اند و مهم تر از این ها، اعتماد به نفس خوب اوست و در زمینه جذاب بودن، چه چیزی مهم تر از اعتماد به نفس است؟

دیوید:« من بعنوان یک شخص، بعنوان یک همسر و بعنوان یک پدر قابل اعتماد هستم. سنم از زمانی که واقعا نگران باشم یا واقعا به خیلی از مسائل اهمیت بدهم گذشته است. زمانی که 22 سال سن داشتم، ممکن بود که این مساله بر من اثر می گذاشت. اما الان در دهه چهارم زندگی خود هستم و چهار بچه فوق العاده دارم و یک زن عالی، و والدین ماه و خانواده همسرم و دوستان مهربان که همیشه به آنها اعتماد دارم. پس دیگر برایم مهم نیست که مردم چه می گویند.»

منبع: مجله سایکالوژی

مترجم: احسان رازی

[1]Katy Regan