هر لحظه ای که سپری می شود

آرامشی با خود می آورد

چه آن گاه که به کار خویش باز می گردید

دشوارتر گام بر می دارید

چه آن گاه که پیوسته به کار مشغولید

نیروی داوری و شناخت تحلیل می رود

گامی فاصله بگیرید

تا کاری را که در دست دارید

کوچک تر و ناچیزتر جلوه کند

آن گاه با یک نگاه می توانید

نبود توازن یا تناسب

را بهتر دریابید

(لئوناردو داوینچی 1452-1519)

چنین به نظر می رسد که افراد بسیار فعال و زایا دارای تعادل و توازن قدرتمندی در زندگی خود هستند. آنان کاملا با گام برداشتن آشنایند و می دانند چه وقت عقب بنشینند و ذهن و مغز خود را از نگرانی های آنی خالی کنند.

داوینچی آن استاد بزرگ رنسانس به ما می گوید:« گاهی وقت کاری را به حال خودش بگذارید، آرام باشید، از سخت کوشی دست بشویید، نیرو و تلاش را به کناری بگذارید و اجازه دهید که راهنمای درونی الهی مان یاری دهد. یک کمی استراحت کنید، زیرا وقتی به سر کار باز می گردید، داوری تان استوارتر و دقیق تر می شود.»

لئوناردو داوینچی به ما می گوید، صرف نظر از کاری که می کنید در زندگی تان توازن و تعادل داشته باشید و این توازن را به هر ترتیب در فعالیت های خود وارد کنید، اما سعی کنید به جای آنکه به نتیجه نهایی کار فکر کنید، از لحظه لحظه کاری که می کنید، لذت ببرید. مثلا به خوردن موز فکر کنید. مقصود از خوردن موز چیست؟ رسیدن از یک انتها به انتهایی دیگر؟ یا لذت بردن از هر گازی که می زنید؟

مطمئنا لذت بردن.

این امر در خصوص هر امری مصداق دارد. وقتی احساس آرامش داریم و در این آرامش سیر می کنیم، ما به طور طبیعی هر جریانی را به پایان می بریم و به طور سحرآمیزی به انتهای کار می رسیم و نتیجه حاصل می شود.

نکته مهم دیگر از داوینچی: هرگاه حس کردید قدرت تجزیه و تحلیل و داوری تان و نیز توازن و تناسب در کاری مختل شده، از آن کار فاصله بگیرید و مدتی آن را کنار بگذارید. با این فاصله گرفتن، افق تازه ایی نسبت به آن کار پیش روی تان گشوده می شود و اگر چه متناقض می نماید، اما قدرت خلاقانه تان قوی تر و تیزتر می شود.

دو روش پیشنهادی:

1) هر از گاهی از کاری که در دست دارید، فاصله بگیرید و هیچ کاری نکنید نه ضرب الاجلی برای خودتان بگذارید نه مهلتی تعیین کنید؛ شما شماطه ساعت را از کار بیندازید، راستش اصلا زیر ساعت بزنید و آن را کنار بگذارید. فقط بگذارید احساس آزادی و آزادگی داشته باشید. این نوع فاصله گرفتن بدون فشار عصبی و تشنج، موجب می شود با نیرو و توان تازه و قدرت داوری و شناخت بسیار چابک تر به سر کار خود بر گردید.

2) وقتی دچار سردرگمی می شوید، به خدا توکل کنید و امور را به او واگذار نمایید. در این مواقع بگویید:« خدایا در این مرحله نمی دانم چه باید بکنم، از تو می خواهم یاری ام دهی تا مشکل خود را حل کنم.» شاید این سخن ساده انگاری یا ساده لوحی به نظر می رسد، اما باور کنید، همیشه کارگر می افتد و اثر می کند. هر وقت از خداوند کمک خواسته ام، شفافیت ذهنی برگشته و پاسخ خود را یافته ام.

منبع: کتاب اشراق در 60 روز، وین دایر، ترجمه مهدی افشار،نشر آویژه، ص 95 تا 101)