سجده کنان رویم سوی بحر هم چو سیل                     بر روی بحر،زان پس، ما کف زنان رویم

مولانا به آدمی یا به خود و همراهان هشدار می دهد که باید همانند سیل که سوی دریا روانه است، سجده کنان به سوی بحر خدا پیش روند. «سجده» در لغت به معنای فروتنی و پیشانی بر خاک نهادن است و جنان که در فرهنگ اصطلاحات عرفانی آمده، سجده از دید صوفی عبارت است از «فنای آثار بشریت به استمرار ظهور ذات مقدس خدا».

«سجده کنان» در این بیت خود نشانه ی آن است که برای یک دم نیز نباید میان شیفته و دلستان او جدایی در کار باشد. سجده خود گونه ای چسبندگی و یا پیوند ناگسستنی را به یاد می آورد. شیفته می داند که چون به دریای بی کرانه الهی برسد، خود مانند کف دریا، بخشی از دریا می شود که همان هستی یافتن فرجامین پیشرفت مینوی رهرو می باشد.

از امیرالمؤمنین علی(ع) درباره حکمت های سجده پرسیدند، حضرت فرمود: سجده اول ،یعنی آنکه در ابتدا خاک بودم و چون سر از سجده بر می داری یعنی از خاک به دنیا آمدم. سجده دوم یعنی دوباره به خاک باز می گردم و سر برداشتن از آن، یعنی در قیامت از قبر بر می خیزم و محشور می شوم. ظاهر سجده، صورت گذاردن بر خاک از روی اخلاص و خشوع است، اما باطن آن دل کندن از همه امور فانی و دل بستن به سرای باقی و رهایی از تکبر، تعصب و تمام وابستگی های دنیا و حرکت به سوی خدای متعال است.

راز سجده از بعد علمی

در جهان امروز انسان ها به صورت خواسته یا ناخواسته در معرض انواع جریانات الکترومغناطیس قرار دارند و بدن روزانه مقدار زیادی از این امواج را دریافت می کند.این امواج از طرق انسان ها و افکارشان، دستگاه های برقی، تجهیزات الکترونیکی و مخابراتی وارد بدن ما می شوند. برای مثال: انسان های منفی باف، اتوموبیل، رایانه، کنترل از راه دور تلویزیون و تلفن همراه و همچنین از طریق لامپ های روشن که حتی برای یک ساعت هم خاموش نمی شوند.شما منبعی هستید که مقدار زیادی امواج الکترومغناطیس دریافت می کنید. به عبارتی دیگر شما با اموج الکترومغناطیس شارژ می شوید بدون اینکه بفهمید؛ سردرد می گیرید، خسته می شوید، احساس تنبلی و درد در قسمت های مختلف بدن. حتما این موضوع روزانه برای شما اتفاق افتاده است. اما راه حل همه ی این ها چیست؟

با گذاشتن پیشانیتان بیشتر از یک بار بر روی زمین ،زمین امواج الکترومغناطیس مضر را تخلیه خواهد کرد. این شبیه زمینه کردن ساختمان هایی است که احتمال برخورد سیگنال های الکتریکی مانند رعد و برق وجود دارد تا امواج از طریق زمین تخلیه شوند. بنابراین سر را بر روی زمین بگذارید تا امواج الکتریکی مضر از بدنتان تخلیه شود. اما نکته اینجاست که وقتی می خواهید پیشانیتان را بر روی خاک بگذارید حتما باید رو به مرکز زمین باشید چرا که در این حالت امواج الکترومغناطیسی بهتر تخلیه خواهند شد. و بیشتر تعجب خواهید کرد وقتی که بدانید بر اساس اصول علمی ثابت شده مکه و کعبه مرکز زمین است. یعنی درست وسط زمین. بنابراین سجده بر زمین بهترین راه برای تخلیه امواج های مضر و منفی از بدن است.

این خداست که جهان را این گونه خلاق آفریده. ما به خاک نمی افتیم که امواج الکترومغناطیس تخلیه شود بلکه برای بزرگداشت خدای قادر و متعال سجده می کنیم. ما به فرمان های خدا اعتقاد داریم که همیشه در آن معارفی وجود دارد. ایمان ما به خاطر عشق به آفریننده است.

اما از آن جایی که دلیل علمی وجود دارد لازم است که به مردم نشان داده شود تا آگاهی عمیق تری پیدا کنند. این یافته های اثبات می کند که جزء جزء برنامه های دین ما هدفمند و حکیمانه است.

حرکت به سوی خدا

مولانا در این بیت شعر اشاره دارد که بهترین حالتی که یک فرد می تواند خودش را به خدا برساند، حالت سجده است. البته نه صرفا حالت سجده ظاهری، بلکه سجده باطنی که در درون آن نوعی حرکت سریع و خروشان به سوی خدای متعال وجود دارد. همانگونه که سیل با قدرت و سرعت همه موانع را در هم می شکند تا به مقصد خود که دریاست، برسد، انسان نیز در حالت سجده، مشابه همان سیل می شود که با قدرت و سرعت به سوی یگانه هستی حرکت می کند و با او در می آمیزد.

لازم به اشاره است که موقعی آب روی دریا کف می کند که یک جریانی پرفشار به سطح آب دریا بخورد. در این حالت است که آب سطح دریا کف می کند. این کنایه از آن است که سرعت حرکت بنده خدا به سوی خالقش سریع، قوی و از روی اشتیاق و عشق است. مولانا به زیبایی با به کار بردن واژه «کف زنان» به آن پرداخته است.

البته تعبیر دیگری نیز وجود دارد که منظور از "کف زنان" شادی و خوشحالی کردن به خاطر رسیدن به یار است. به گونه ای که عاشق در مقابل معشوق، حالت رقص و پایکوبی دارد.