1- خالصانه به دیگران توجه کنیم

در برابر مهربانی‌ مان چیزی مطالبه نکنیم. بزرگترین مهربانی‌ ها همان‌ هایی هستند که با خود الزامی به همراه نمی‌ آورند، مهربانی‌ هایی که غیرشرطی و بدون توقع هستند.

۲- برای کسب منفعت مهربانی نکنیم

از مهربانیِ آلوده به فریب دوری نماییم. مهربانی به معنای مؤدب بودنِ سودجویانه، بخشندگی حساب‌ و کتاب‌ شده و ادب و نزاکتِ تصنعی نیست. اگر کسی از مهربانی به عنوان روشی برای بازی دادن دیگران استفاده کند تا خواسته‌ هایش را تأمین کنند یا آنها را تحت کنترل بگیرد، دیگر نمی‌ توان اسم آن رفتار را مهربانی گذاشت.

۳. با خودمان مهربان باشیم

اشتباه برخی از آدمها این است که وقتی دارند به دیگران مهربانی می‌ کنند با خودشان رفتار مهربانانه ندارند. ممکن است بخشی از این حالت به دوست نداشتن جنبه‌ هایی از وجودمان بازگردد، اما گاهی ریشه‌ اش در عدم شناخت از خودمان می باشد.

۴- مهربانی را از مهربانان الگو بگیریم.

5- بدانیم مهربانی برای سلامتی مفیده.

6- با همه مهربان باشیم نه فقط انکس که دلمون می خواد.

7- کم قضاوت کنیم.